AĞIT VE TÜRKÜLERİMİZ
YAŞAMINI, 20.03. 1994, ALMANYA’DA YİTİREN
ÜLKÜ TANDOĞAN ANISINA
VAHDETTİN ŞEN
Bu hüzün dolu ağıdı sitemize gönderen ozan Vahdettin Şen'e teşekkür ederiz!
kosektas.net
Çıktık gurbet ele nolur halimiz,
Küçük yaşta bükülmüştür belimiz,
Korkarım gurbette kalır ölümüz,
Halimi anlayan dil gerek bana.
Derdimi söylerim anlayan olmaz,
Değişir bu dünya böylece kalmaz,
Haber saldım yare yanıma gelmez,
Yarimi sarmaya kol gerek bana.
Çok cefalar çektim büküldü belim,
Açmadan kurudu bahçemde gülüm,
Kendim gurbet elde sılada gönlüm,
Sılaya gitmeye yol gerek bana.
Yana yana kardeşimin derdinden,
Ben ölüyom kim ağlasın ardımdan,
Ayrı kaldım vatanımdan yurdumdan,
Mezara gitmeye sal gerek bana.
Geldim şu aleme bir gün görmedim,
Her zaman ağladım bir gün gülmedim,
Hayat denen bir nesneyi bilmedim,
Kuşların konduğu dal gerek bana.
Haber verin anam etmesin bayram,
Kanıyor içimde derindir yaram,
Dünyada yaşamak bize mi haram,
Dikeni neyleyim gül gerek bana.
Senin derdin benim olsun sıradan,
Böyle emreylemiş ulu yaradan,
Usandım iyice bıktım karadan,
Sarıda yeşilde al gerek bana.
Bir mektup yazdım da saldım anama,
Haber verin dostlar gelsin yanıma,
Zalim felek susamıştır kanıma,
Çeşmeyi neyleyim göl gerek bana.